"Ja natuurlijk mijnheer, het verslag is vanmiddag klaar en de brieven
heeft u voor de lunch nog, zodat de koerier ze vanmiddag kan brengen".
Met een zucht sloot Johanna de deur tussen haar en haar baas. Ze had
zich verheugd op een rustige dag, maar blijkbaar had haar baas zich
iets heel anders voorgenomen. Niet dat hij een slavendrijver was, maar
hij verwachtte wel dat alles precies zo ging als hij graag wilde.
Terecht, hij betaalde haar goed, maar soms verlangde ze wel eens naar
een wat rustigere baan. Johanna was een echte secretaresse, altijd
netjes, niet opvallend, en ze was er trots op. "Een goede secretaresse
zorgt dat alles loopt zonder zelf op te vallen, zodat haar baas niet
hoeft stil te staan bij administratieve en organisatorische zaken",
hield ze stagiaires altijd voor. Wat niemand op kantoor wist, maar
velen vermoedden, was dat ze ook in haar privéleven niet opviel, met
de zorg voor haar zieke moeder, haar zangkoor en haar katten.

Eerst de mail beantwoorden, dan had ze dat maar gehad. Wat
vergaderverzoekjes een afzegging en... wat was dat?
"Ik verwacht je vanavond om 22.00 uur in Café Creemers in een sexy
outfit!"
Dat kon niet voor haar zijn! Ze kende de afzender van het mailtje niet.
Een hotmail adres. Deleten en gauw weer aan de slag.

Toch bleef het mailtje in haar gedachten spoken. Zou ze het
beantwoorden? "Sorry, maar u heeft uw mailtje aan de verkeerde
gestuurd". Ach welnee, dan had hij (vrouwen stuurden dit soort mailtjes
vast niet) maar beter op moeten letten. Ze dwong zichzelf zich op de
brieven te concentreren, het vlotte minder dan anders.

Al haar twijfel werd echter teniet gedaan door een tweede mailtje: "Ik
ben blij dat je mijn mailtje geopend hebt, nu weet ik zeker dat je er
zult zijn". Het mailtje was echt voor haar bedoeld. Maar dat kon toch
niet? Wie zou haar in godsnaam zo'n mailtje sturen? Mijn god, wat was
dit, of liever: wie was dit?

Ze werd nog onrustiger. Wat moest ze hiermee? Ze dwong zichzelf eerst de
brieven en het verslag af te handelen, dan was ze daar maar van af.
Zodra die af waren, kwamen de mailtjes meteen weer in haar gedachten.
Café Creemers... ze kende het vaag, was er vroeger wel eens geweest.
Maar dan die sexy outfit. Wat zou hij daarmee bedoelen? Vast niet het
hoog gesloten jurkje wat ze die dag aanhad. Snel ging ze in gedachten
haar kleerkast door. Nee, ze wist zeker dat daar geen sexy outfit in te
vinden was. Ze kreeg het er een beetje warm van. Het leek wel of ze
echt van plan was om op het mailtje in te gaan. Maar dan kon toch niet?

Was er dan niemand aan wie ze raad kon vragen? De weinige vriendinnen
die ze had, zou ze niet eens durven vertellen van het mailtje. Of nog
net wel van het mailtje, maar niet dat ze het had bewaard en erover
dacht erop in te gaan. Ze zouden haar voor gek verklaren!

Toen dacht ze aan de nieuwe receptioniste, Angela, die zelfs op kantoor
strakke, sexy truitjes en korte rokjes droeg en die met alle
mannelijke collega's flirtte. Zij kon vast helpen. Maar hoe kon
Johanna haar raad krijgen zonder dat iedereen op kantoor er vanaf wist
en er over zou gaan roddelen?

Ze moest het in ieder geval niet rechtstreeks aan haar vragen, maar ze
had nog wel iets te goed van haar. Een paar weken gelden had ze Angela
gedekt toen ze veel te laat op haar werk was gekomen. Johanna had de
telefoon voor haar overgenomen en tegen iedereen verteld dat Angela die
dag iets later zou zijn. Iedereen begreep het en niemand zei er nog
iets over.

Ze liep naar Angela toe, die haar sindsdien altijd enthousiast
begroette. Ze begon gezellig over van alles en nog wat te praten.
Onderwijl keek ze Angela aandachtig aan en complimenteerde haar met
haar fantastische outfit. Angela groeide door die aandacht. "Waar koop
je die boeiende uitdagende kleding toch?" vroeg Johanna nonchalant.
Angela gaf haar geheimen prijs en vertelde wat en waar ze alles kocht.
"Mmm, zou zoiets mijn ook staan?" vroeg Johanna zo normaal mogelijk.
Van binnen trilde ze echter van spanning. Angela keek haar aan. "Ja, je
loopt er altijd een beetje saai bij" zei ze, "maar volgens mij zou het
jou ook absoluut staan. Wil je misschien een keer iets van me passen?"
vroeg Angela spontaan."We hebben ongeveer dezelfde maat; kun je zien
hoe het staat".

Daar was het Johanna precies om te doen. Ze antwoordde beheerst dat het
haar wel wat leek en vroeg vervolgens brutaal of het misschien vanavond
kon. Angela moest even nadenken maar vond het uiteindelijk geen
probleem. "Rijd straks maar achter mij aan". Johanna bedankte haar en
liep opgewonden terug naar haar plek. Dat was gelukt. Nu moest ze
alleen de kleren nog mee zien te krijgen.

Ze kon zich niet zo goed meer op haar werk concentreren. Keek continue
op de klok en hoopte al dat het half vijf zou zijn in plaats van half
vier. Ping, er kwam weer een mailtje binnen. Ze opende het en las: "Nog
zes en half uur, schat!" Haar maag keerde bijna om. Waar was ze toch
mee bezig? Snel klikte ze de mail weg maar hij stond al in haar
geheugen gegrift.

Eindelijk was het half vijf. Ze ruimde haar bureau op, zei haar baas
gedag en liep naar de receptie. Angela stond al op haar te wachten.
Samen stonden ze even later in de lift op weg naar de parkeergarage.
"Leuk dat je een keer langs komt" zei Angela. Johanna lachte
vriendelijk terug. De auto van Johanna stond vlak om de hoek bij de
lift omdat ze altijd één van de eersten was 's ochtends. Ze stapte in
en reed langzaam achter Angela aan.

Angela werd beschenen door het licht van de koplampen. Johanna keek naar
het korte rokje en de lange laarzen van haar collega en vroeg zich af
of ze er straks ook zo bij zou lopen. Het strakke kontje van Angela
kwam goed tot zijn recht in het rokje en naarmate ze langer keek werd
ze er zelfs een beetje opgewonden van. Wat had ze toch vandaag?

Ook Angela had haar auto gevonden en even later reden de twee collega's
achter elkaar aan naar het huis van Angela. Het was een gezellig
ingericht appartement en Johanna voelde zich er direct thuis. "Maak het
je maar comfortabel" riep Angela haar toe, "Ik trek even iets
makkelijks aan. Schenk maar iets te drinken in voor jezelf". Johanna
liep op haar gemak door de flat en bekeek aandachtig de vele erotische
Chinese tekeningen aan de muur. Mmm, ze had niet achter Angela gezocht
dat ze ook van kunst hield. Ze keek aandachtig naar de getekende
taferelen. Het waren allemaal verschillende standjes. Sommige had ze
nog nooit eerder gezien. De tekeningen waren zeer gedetailleerd
gemaakt, waardoor je de techniek van het standje duidelijk kon zien. Ze
stond er zo aandachtig naar te kijken dat ze niet in de gaten had dat
Angela inmiddels weer in de kamer was verschenen. "Vind je ze
opwindend?" klonk ineens haar stem. Johanna schrok op en keek Angela
met een rood hoofd aan.

"Eh, nou ja, eigenlijk best wel", moest ze (vooral tegenover zichzelf)
toegeven. Angela glimlachte vaag. Toen pas viel Johanna op dat Angela
zich wel erg luchtig verkleed had. Ze droeg een minuscule string met
daaroverheen een weinig verhullende lange zijden huisjurk. "Ik ben
gewend thuis naakt te lopen, maar omdat je de eerste keer hier op
bezoek bent heb ik voor jou heb er nog even wat overheen aan gedaan,
anders is het misschien te heftig". Johanna keek jaloers naar het lijf
van Angela: slank, met een lekker kontje en volle, stevige borsten.
"Als ik zo'n lijf had, zou ik ook vast wel wat spannender kleding
durven dragen", zei ze hardop. Angela was duidelijk ingenomen met het
compliment. "Dank je, volgens mij is er voor jou ook wel hoop, hoor. Ik
zal wel even wat setjes pakken die jou vast wel staan. Trek jij alvast
even je kleren uit?" Even later was ze terug met een hele verzameling
lingerie, de een nog spannender dan de ander zo te zien. Johanna koos
eerst voor een zwart kanten setje. "Nee", besloot Angela zodra Johanna
het aangetrokken had, "te gewoontjes, niet sexy genoeg. Probeer dit
eens" en ze viste een prachtige stringbody uit de stapel. "O mijn
hemel, mens wat zie je er goed uit, Nee, ga nog maar even niet in de
spiegel kijken, dit is pas het begin. Hier, trek eerst deze netkousen
maar aan. En schoenen... even zoeken, welke maat heb je? Ja, die heb ik
ook, trek deze rode pumps er maar eens bij aan". Angela kreeg duidelijk
plezier in de metamorfose van Johanna. "Zo ga nu maar eens kijken, er
hangt een spiegel in de slaapkamer".

Johanna keek met verbazing in de spiegel. Was zij dat? Dat lekkere sexy
ding dat haar uit de spiegel aanstaarde? Kon ze er werkelijk zo
opwindend uitzien? Ze gleed met haar handen over de body en raakte
alweer een beetje opgewonden. "Prachtig", zei Angela, die achter haar
stond. Ook zij ging verlekkerd met haar handen over de body. Plagend
ging haar vinger even over het spleetje van Johanna. Die probeerde
vooral niet te reageren, wat haar maar met moeite lukte. "Maar als je
zoiets aantrekt, moet je je wel scheren, nu ligt je lekkere poesje in
een oerwoud verborgen, dat kan echt niet. Heb je zeker ook nog nooit
gedaan. Nee, dat dacht ik wel. Zal ik je er zo even bij helpen?".
Dankbaar nam Johanna haar aanbod aan. Ze had de meisjes op het werk wel
eens horen fluisteren over een streepje of een plukje haar dat moest
blijven zitten, maar een beetje hulp kon ze wel gebruiken.

"Weet je, volgens mij ben jij echt een type om leer te dragen", zei
Angela opeens. "Kijk ik heb hier nog een lekker kort leren rokje. Ik
had er toch ook een topje bij? Eens even kijken, ja hier. Trek eens
aan!". Johanna kreeg het steeds warmer. Ze trok het rokje aan, waarvan
ze zich vaag herinnerde dat Angela het wel eens op kantoor aangehad
had. Het topje maakte het helemaal af. Het liet weinig aan de fantasie
over en kleurde prachtig bij de pumps. Ze wierp weer een blik in de
spiegel en voelde haar opwinding toenemen. Ze zag er geweldig uit. De
body maakte haar super slank, waardoor haar volle borsten nog beter
uitkwamen. Ze draaide voor de spiegel en zag dat het rokje lekker strak
om haar kontje spande. Opeens realiseerde ze zich dat ze in deze
kleding straks in de kroeg zou zitten. Haar opwinding nam toe. Als ze
al getwijfeld had aan de uitvoerbaarheid van het mailtje, dat was nu
helemaal verdwenen. Ze voelde dat er vanavond heel spannende dingen
zouden gaan gebeuren. Ze kreeg er steeds meer zin in.

Angela zat haar lachend aan te kijken. "Mijn god meid, wat staat dit je
geweldig. Je bent een heel ander mens. Als je morgen zo naar kantoor
gaat, herkent niemand je. Doe je haar eens los? Niet zo'n streng
knotje. Ja, helemaal af. Niks meer aan doen, alleen je iets meer
opmaken dan ben je echt een femme fatale. Goh, Johanna hartstikke leuk,
mens", riep ze enthousiast. "Weet je wat? Je mag het wel een avondje
lenen, het staat je zo goed. Dan kun je ook even buiten lopen en voelen
hoe het is als alle mannen naar je kijken! Maar je moet je echt eerst
even scheren, ik pak de spullen wel even!" Johanna wist niet meer hoe
ze had. Ze zag er uit als een vamp en voelde zich als herboren. Terwijl
ze nog stond na te genieten voor de spiegel kwam Angela al met de
scheerspullen aanlopen. "Loop maar even mee naar de slaapkamer". Ze
legde en handdoek over het bed en nodigde haar uit om er op te gaan
liggen. Johanna gehoorzaamde haar en ging met haar rug op het bed
liggen. "Oh oh Johanna, met je kleren aan kan ik je toch niet scheren"
Angela kon het niet helpen dat ze eventjes moest lachen "wacht maar ik
zal je wel even uitpakken."

Johanna keek toe hoe Angela haar rokje uittrok. Elke keer dat de vingers
van haar collega haar lijf raakten, sidderde ze. Wat had ze toch? Toen
eindelijk de kleren uit waren, lag ze spiernaakt voor Angela. "Spreid
je benen maar zo ver mogelijk, dan kan ik er beter bij!" Johanna
voldeed aan het verzoek, ze voelde zich wel een beetje te kijk liggen.
Angela zat tussen haar benen en keek van slechts twintig centimeter
recht in haar kruis. Dat had, behalve de gynaecologe, nog nooit een
vrouw gedaan.

Ze voelde hoe Angela het scheerschuim op haar onderlichaam aanbracht.
Vanuit haar liezen werd alles met een kwastje heerlijk ingezeept. Mmm,
ze vond het wel een lekker gevoel en deed haar ogen dicht. Dromerig
liet ze zich achterover op het bed vallen. "Goed zo, laat je maar gaan,
ontspan je maar" hoorde ze een stem in de verte. Angela had haar kutje
en kontje ingezeept, pakte nu het scheermes en begon voorzichtig de
haardos weg te snijden. Van voren liet ze een klein plukje net boven
het klitje staan. "Dat vind ik zelf het mooist en meest opwindend". De
rest werd helemaal kaal en glad. Toen ze klaar was pakte ze een
washandje en veegde het onderlichaam van Johanna helemaal schoon. Een
strak geschoren kutje kwam te voorschijn.

Johanna was een beetje ingedut en had niet gemerkt dat Angela inmiddels
klaar was. Plotseling voelde ze een paar vingers over haar spleetje
glijden. "Mmm ", kreunde ze zachtjes zonder te beseffen wat er
gebeurde. De vingers gleden over haar gladgeschoren huid en bereikten
haar gekrulde schaamlipjes. "Mmm", ze vond het prima. Angela pakte
teder de lipjes vast en trok het kutje van haar collega wat open. Wat
zag het er mooi roze en uitnodigend uit. Ze kon het niet laten en
drukte haar lippen er op. Haar tong liet ze speels door het vochtige
spleetje glijden. Het holletje was heet en had een zoet zilte smaak. Ze
ging verder met haar tong en voordat ze het wist werd Johanna
uitgebreid gebeft. Ze vond het heerlijk en had niet het idee dat er
iets verkeerds gebeurde. Sterker nog, haar verlangen werd steeds
groter. Ze duwde haar onderlichaam in een roes tegen die heerlijke mond
aan. Toen de tong ook nog haar klitje beroerde, had ze het niet meer.
Ze kronkelde van genot en voelde een orgasme aan komen rollen. Nog
even.. ze opende haar benen nog meer en kneep ze samen op het moment
dat ze kwam. "Ohhh", kreunde ze zachtjes. "Ohhh, wat lekkerrr". Ze
genoot, haar hele lichaam spande en de rillingen trokken door elke
vezel. Voldaan ontspande ze zich.

Even later kwam ze weer bij haar positieven. Ze richtte zich wat op en
keek verdwaasd de kamer rond. Waar was ze eigenlijk? Toen ze Angela
tussen haar benen zag zitten kreeg ze een kop zo rood als een biet.
"Wat doe je?" stamelde ze. Angela legde uit dat ze haar kutje geschoren
had en pas toen had Johanna door wat er was gebeurd. Ze wist zich geen
raad met haar houding. Angela zag het en sloeg gemoedelijk een arm om
haar heen. "Geef niet Johanna, het is helemaal niet erg om te
genieten!" Ze lachte haar bemoedigend toe. "Heb je nog even tijd om
iets simpels te eten?" Johanna keek op de klok en zag dat het nog wel
kon. Ze voelde zich al wat meer op haar gemak.

Na het eten werd Johanna onrustig, ze wilde naar huis, want ze mocht
natuurlijk niet te laat komen. Angela zag haar onrust en knikte
begrijpend. "Ja, ik kan me goed voorstellen dat je de stad in wilt, ga
maar lekker, ik ben erg benieuwd naar je verhalen. Oh, Johanna, als ze
dit morgen op kantoor horen!!" "O nee", riep Johanna verschrikt, "Niets
vertellen, hoor". Snel bedacht ze een uitvlucht. "Je weet toch dat ik
in de commissie zit voor het volgende personeelsfeest. Nu hadden we
bedacht dat het thema ‘Anders' is, en het leek mij leuk om dan zo te
verschijnen. Eigenlijk had ik je dat niet willen vertellen, want het
thema is nog geheim, maar ja, ik was zelf zo nieuwsgierig hoe ik er dan
uit zou zien... Je hebt me gigantisch geholpen, maar alsjeblieft, geen
woord met geen mens!". Angela was overtuigd en beloofde totale stilte.
Johanna hoopte er maar het beste van en bedacht dat ze morgen meteen de
feestcommissie bij elkaar moest roepen om dit geweldige plan te
bespreken.

Wil je weten hoe het verder gaat, stuur me dan een berichtje of knipoog.
Bij 10 reacties komt er een vervolg.