Eigenlijk kende ik haar al een paar jaar, maar de laatste
maanden hadden we elkaar op het werk regelmatig gesproken.
Ze is leuk, mooi gezicht, goed lichaam, slim en geheimzinnig.
Natuurlijk vindt zij zichzelf te dik, maar ik dagdroomde
ervan dat ze naakt voor me stond en ik dan tevergeefs mocht
gaan uitzoeken waar die overtollige kilo’s zaten. De laatste
paar jaar ben ik veel te weinig met een vrouw naar bed geweest,
een gemiddelde van ongeveer eens per twee maanden. Als
ik in mijn dagboeken op mijn PC terugkijk zie ik dat ik bijna
elke andere dag mezelf wel een handje heb geholpen daarbij
vaak denkend aan vrouwen van mijn werk of een bekende Nederlandse.
Amber staat op het werk bekend als stil en verlegen. Met
mij praat ze de laatste maanden wel veel, maar meestal heb
ik achteraf het idee dat ik vrij veel over mezelf verteld
heb en zij niets loslaat. Ongeveer twee maanden geleden
begonnen we elkaar ook buiten het werk een paar keer te ontmoeten.
Dat is niet zo vreemd aangezien we dicht bij elkaar wonen.
Ik vond het eigenlijk vreemder dat het daarvoor nog nooit
gebeurd was. Een paar keer hebben we elkaar ontmoet tijdens
het boodschappen doen en één van die keren is ze met me mee
naar huis gegaan. Ik had haar iets te drinken aangeboden
en toen ik dat had gehaald was ik op de andere bank gaan zitten
dan waar zij zat. Zij vroeg me om even naar teletekst te kijken
en kwam vlak naast me zitten, zoals ze zei om goed te kunnen
lezen. Haar gezicht kwam vlak bij dat van mij en ik rook haar
parfum vermengd met een lichte zweetlucht. Terwijl ze
ging zitten keek ze me in mijn ogen en ik wilde haar kussen
en voelde dat zij dat ook wilde. Tegelijkertijd ging mijn
telefoon, een collega. Voordat ik opnam zei ik wie het was
en ze vroeg me niet te zeggen dat zij bij me was. Hij vroeg
me om wat hulp en ik zei hem dat ik hem wel wat documentatie
zou sturen. Het moment was voorbij en ik kwam erachter dat ik ook nog
wat boodschappen vergeten had. Ik vroeg Amber of ze het
erg vond om even alleen te blijven zodat ik nog vlak voor
sluitingstijd naar de supermarkt kon. Ze vond dit niet
erg en heen en weer naar de supermarkt lopend probeerde
ik me te bedenken hoe we verder konden gaan waar we door dat
telefoontje gestopt waren. Toen ik terugkwam was ze aan
het bellen. Toen ze het gesprek had beëindigd zei ze dat
ze weg moest, maar dat we binnenkort maar eens buiten het
werk moesten afspreken. Ze ging op haar tenen staan en drukte
snel een kus op mijn wang en liep weg. Ik was verbaasd en ze
lachte geheimzinnig toen ik de deur voor haar open hield.
Die avond moest ik nog steeds aan haar denken vlak voordat
ik in slaap viel, helaas moest mijn rechterhand haar vervangen.



De komende twee weken kwamen we elkaar niet tegen. Ik begon
te vermoeden dat ze me probeerde te ontlopen. Het was die
zaterdag al over tienen ’s avonds toen ze me belde. Ze zat
ergens mee en vroeg me of ik met haar wilde praten. Mijn hart
ging even wat sneller en ik besloot natuurlijk om eraan
toe te geven. Ik wist al in welke straat ze woonde, maar het
huisnummer moest ze me nog vertellen. Eigenlijk had ik
nog even willen douchen, maar aangezien ze had gezegd dat
ik heel snel moest komen poetste ik alleen nog even snel
mijn tanden voor ik naar haar toeging. Binnen het kwartier
was ik bij haar huis aangekomen en wilde ik op haar deurbel
drukken. Voordat ik dat kon doen ging de deur al open. “Ik
ben kwaad op je!” zei ze. “Volg me.” en terwijl ze zich omdraaide
en ik de deur achter me dicht trok dacht ik dat ze daar nog
zachtjes aan toevoegde “En bloedgeil.” Ze wees me de bank
waar ik op moest gaan zitten en nam zelf in de stoel daar tegenover
plaats. “Trek je jezelf nog weleens op me af?”, elk woord
kwam als een moker bij me aan. Zachtjes, maar zonder mededogen
uitgesproken. Ze keek me aan zonder een spier te vertrekken.
Ik kreeg het warm en mijn eerste reactie was om het te gaan
ontkennen. Ze schudde haar hoofd en reikte me een A4’tje
aan. Het was het deel uit mijn dagboek waarop in tot in detail
had beschreven wat ik met haar dacht te doen terwijl ik mezelf
liet klaarkomen. Ik wist niet wat ik nog kon zeggen om de
situatie beter te maken. “En dat je jezelf ook afrukt terwijl
je aan bepaalde andere vrouwelijke collega’s denkt …”
Ik kreeg het nog warmer. “Zou je nu je broek uit willen doen
en jezelf aftrekken terwijl je naar me kijkt?” Nog warmer
… “Ja of nee?”, de ijskoude blik die ze me toewierp, mijn
hart leek te verstenen. “Nee natuurlijk niet”, nog steeds
kreeg ik het warmer.


Ze keek me met een koele blik aan: “Kom met me mee naar mijn
computer.” Elk woord afgemeten, het was alsof mijn hart
in mijn borstkas bevroor. Ik probeerde weer de controle
over mezelf terug te krijgen, ze had blijkbaar in mijn computer
zitten neuzen toen ik haar alleen in mijn huis had gelaten.
Het was nu eerst zaak om er achter te komen wat ze daar precies
op had gezien. Ze zei: “Ik heb al je dagboeken hier, van vele
jaren. Ook die over je verblijf in Stockholm.” De spanning
viel van me af, ik moest nu rustig blijven en zien wat ze wilde
bereiken. Ze vervolgde met: “Je bent een sletje. Eentje
zonder zelfrespect. Ik ken je nu beter dan je jezelf kent.
Ik ga je helpen. En daarmee ons helpen.” Elk woord werd zo
koel uitgesproken, elk woord kwam aan als een moker. Ik
wilde zeggen dat ik geen hulp nodig had, maar bedacht me
dat het beter was om haar nu eerst te laten praten: “Als je
alles gelezen hebt, hoe denk je dan dat je me kunt helpen?”
Ze vroeg me om op mijn rug op de bank te gaan liggen en mijn
mond wijd open te doen, haar blik maakte duidelijk dat ze
geen tegenspraak zou dulden. Ze ging naast de bank op haar
knieën op de grond zitten. Ze stak haar tong in mijn mond
en ik reikte met mijn tong naar de hare die zich bij aanraking
gelijk terugtrok. Ze gaf me een klap op mijn wang en ging
weer tegenover me zitten. “Je bent een sletje. En je beseft
het zelf niet eens.” De klap deed eigenlijk geen pijn, door
de woorden die ze eraan toevoegde leek het echter of ik alle
vingers in mijn wang voelde staan. Ik voelde me steeds kalmer
worden en herhaalde mijn vraag met iets andere woorden:
“Wil je me alsjeblieft helpen?” Ze kwam voor me staan: “Ga
weer op je rug op de bank liggen met je mond open.” Ze stak
haar tong weer in mijn mond en nu reageerde ik niet met mijn
tong. Plotseling kneep ze mijn neus dicht en liet een straaltje
speeksel in mijn mond lopen: “Slikken!”. Ik slikte het
door. Ze keek me geringschattend aan, gaf me een klap op
de andere wang en ging tegenover me zitten: “Je bent een
sletje, begin je dat nu eindelijk zelf in te zien?” Ik was
nu kalm geworden, maar begreep nog niet wat ze wilde zeggen.
Ik stond op en begon me uit te kleden: “Ik begrijp je niet,
maar als ik jouw sletje ben wil je dan dat ik me uitkleed?”.
Ze keek minachtend: “Houd je onderbroek aan. Ondanks dat
je een sletje bent ga ik proberen je te helpen.”


Ze bleek me inderdaad goed te hebben begrepen. “In het verleden
heb je het idee gehad dat je door vrouwen vernederd bent.
Hoe zou het zijn als jij een groep vrouwen opdracht geeft
om met je te doen wat ze willen, of beter gezegd wat jij eigenlijk
wilt, en je ze daar nog voor laat betalen ook?” Als het niet
zo belachelijk was geweest dan had het geniaal kunnen zijn.
“Je denkt dat het een idioot idee is, maar laat mij je souteneur
zijn en we worden er beiden beter van. Jij geeft vrouwen
ogenschijnlijk macht over je, dat vinden zij fijn en dat
vind je zelf ook prettig. Jij kunt vrouwen laten klaarkomen,
als ik je dagboeken mag geloven, zoals ze nog nooit eerder
zijn klaargekomen. Omdat ik als vrouw bemiddel en erbij
blijf als ze dat willen zullen ze zich veilig voelen. Als
ze je met een groep bestellen, dan krijgen ze groepskorting.
We doen dit niet voor het geld, maar als therapie voor jou.
We vragen er wel geld voor, dat is goed voor jouw en slecht
voor hun zelfrespect. Ik incasseer het geld en zal je eerlijk
jouw deel geven. Ja of nee?” Ongelooflijk, dit verwacht
je niet. Het klonk te mooi om waar te zijn, maar natuurlijk
wilde ik wel iets concreets weten: “Hoeveel procent krijg
ik?” Ze gaf me twee klappen op mijn wangen, met haar rechterhand
van rechts naar links en weer terug, deze klappen waren
aanzienlijk harder dan eerder, daarna nog een voorzichtig
knietje in mijn kruis: “Als je zo’n vraag stelt weet jezelf
wel wat je bent. Dus wat ben je en heb je nog iets te vragen?”.
IJzig kalm zei ik het: “Ik ben een sletje. Jij gaat me helpen
en daarvoor ben ik je dankbaar. Ik vertrouw je en zal genoegen
nemen met een onkostenvergoeding. Op de momenten dat je
mijn pooier bent lijkt het me niet handig dat ik je tutoyeer
en zeker niet als er (potentiële) klanten bij zijn. Laten
we nu tongzoenen en daarna wil ik zo snel mogelijk in therapie.”
Ze keek verbaasd, grijnsde en we tongzoenden een paar minuten.
Ze gaf door een hard knietje in mijn kruis aan dat ze daarmee
wilde stoppen. Ik zakte in elkaar en zag dat ze mijn kleding
opnam, met daarin mijn portemonnee, sleutels en mobiele
telefoon en die in een kluis stopte. “Als je wilt en er gereed
voor bent, dan ga je nu gelijk aan het werk.” Ze wees me op
een kast en zei me dat ik die moest openmaken: “Er ligt daar
een doorzichtig slipje, trek dat aan en doe die badjas en
slippers aan. We gaan nu naar je eerste sessie toe. Pak die
twee tassen en volg me naar de auto.” Ik voelde me heerlijk,
de onzekerheid en de spanning over wat er zou gaan komen
deed me goed.


Vijf minuten later zaten we in de auto en waren we op weg.
In die twee tassen zaten allerlei attributen die de dames
naar wie we onderweg waren op mij konden gaan gebruiken.
In het donker kon ik niet alles onderscheiden, maar ik meende
allerlei dingen om me vast te binden te onderscheiden,
vibrators, klemmen, spuitbussen met o.a. slagroom en
ook nog dingen waarvan ik geen idee had waar ze voor konden
dienen. Ze begon te praten, het was te donker om goed haar
gezicht te kunnen zien: “Ik zal eerlijk zijn. Als je goed
door deze therapie heen komt heb ik nog een paar dingen waar
je aan moet voldoen. Als je daarvoor slaagt gaan we trouwen.
Heb je nog vragen?” Ze bleef me verbazen, maar ik voelde
de spanning in mijn lichaam toenemen. Dat was heel aangenaam,
maar ik begon ook wel twijfels te voelen. Zou ik op de juiste
momenten een erectie kunnen krijgen en houden? Zou het
één vrouw zijn of meer, mooi of lelijk, aardig of vervelend?
Wat zou(den) ze allemaal van me willen en wil ik dat dan wel?
Ik kon niet nadenken over haar vraag en gaf op de automatische
piloot antwoord: “Lijkt me leuk, ik zal mijn best doen om
je niet teleur te stellen.” Ze zei: “In het dashboardkastje
ligt een papier en pen, kun je voor we er zo zijn nog even tekenen?
Dat voorkomt dat we beide voor verassingen komen te staan.
Het is in tweevoud, dus als je beide blaadjes tekent mag
je er straks eentje mee naar huis nemen.” Ik was met mijn
hoofd alleen maar bij wat er zo meteen zou gaan komen en tekende
beide formulieren en legde ze in het dashboardkastje terug.
De spanning in mijn lijf groeide toen we het parkeerterrein
bij een sporthal opdraaiden. Er stonden minstens twintig
auto’s en ik vroeg me af of die er allemaal voor mij waren.
“Ja, die zijn er allemaal voor jou. Er zijn drie mannen die
alles uit verschillende hoeken zullen fotograferen en
filmen, zij zullen je niet aanraken en niet bij je in de buurt
komen, verder zijn er ruim twintig vrouwen. Mijn zusje
en dochter van 23 zijn er ook bij. Bijna iedereen die er is,
is lid van de hockeyvereniging waar zij op zitten. Deze
hal wordt toch vandaag en morgen al door de vereniging afgehuurd,
dus dat kost ons niets. We moeten er morgenochtend wel voor
elven uit zijn. Mijn dochter zal de leiding proberen te
nemen. Dat moet je niet echt toestaan. Jij bepaalt wat er
wel of niet gebeurt, jij bepaalt of ze je mogen aanraken
en waar. Als je iets niet wilt, dan zeg je gewoon nee. Ik zal
je dan helpen, maar hoop natuurlijk dat je dat alleen maar
doet als ze echt te ver dreigen te gaan. Ik zal ze vooraf nogmaals
de spelregels vertellen, maar het lijkt me handig als je
zelf ook vooraf stelt wat ze kunnen verwachten en al dan
niet mogen.” Dit stelde me niet echt gerust, mijn erectie
verdween als sneeuw voor de zon en ik voelde een enorme afgang
aankomen.


Amber belde aan en er werd door een jonge vrouw, naar later
bleek de dochter van Amber, open gedaan. Ze had nooit verteld
dat ze een dochter had, waarom niet, waarom nu wel, ik was
heel onzeker over alles. Amber stelde me aan haar dochter
(Rubina) voor, het drong allemaal niet echt tot me door.
Amber stuurde me met Rubina mee om me te laten meten en wegen.
We gingen een EHBO-ruimte in en moest me geheel ontkleden.
Ze ging van alles meten aan me zonder dat ze me een woord waardig
gunde. Ze trok aan mijn pik en zei: “Erectie!”. Ik vroeg
wat ze bedoelde, en ze zei dat ze me ook nog moest meten met
een erectie, de lengte en omtrek. Ze trok nog een paar keer,
steeds harder en ik werd daar kwaad om. Ze keek me woedend
recht in de ogen: ”Ik ben een jong fotomodel, als je van mij
niet eens een stijve kunt krijgen dan wil ik niet dat je nog
met mijn moeder omgaat.” Ik lachte haar uit en zei dat ze
het hier maar mee moest doen. Ze liet zien dat ze een dochter
van haar moeder was: klap rechts, klap links en een knietje
dat me in elkaar liet zakken. Toen ik weer op mijn benen stond
ging ze toch maar meten en zei dat ze me allemaal uit zouden
lachen als ze de metingen zou vertellen. Ik trok de weinige
kleren aan die ik daar had en liep zonder op verdere woorden
van haar te wachten naar buiten toe.


We gingen een hoek om en kwamen in de kantine terecht. Om
een hoek waren de tafeltjes verzameld waar de vrouwen zaten.
Drie mannen liepen met camera’s rond. Op die hoek waren
felle lampen gericht, ik moest blijkbaar goed zichtbaar
zijn, de vrouwen aan de tafeltjes zaten in het donker. Dat
was wel prettig, ik zou hun gezichten niet zien nu ik me uit
ging kleden. De vrouwen begonnen te zingen: “Broek uit,
broek uit, …” Er was niets meer van mijn ooit zo’n trotse
erectie over, dat was weliswaar goed om mee te beginnen,
maar als ik hem niet omhoog zou krijgen zou ik enorm afgaan.
Mijn hartslag steeg, mijn pik niet. Ik liep op de hoek af,
het moest maar gaan gebeuren. Ik liep nog sneller en struikelde
half over een tafeltje waarvan de poten in het duister niet
goed zichtbaar waren. Ik viel precies in de hoek in het felle
licht en kon even niets meer zien, door het gezang dat om
mijn totale ontkleding vroeg heen hoorde ik opeens Amber
schreeuwen: “Eerst betalen! Iedereen betaalt nu een tientje.
Als je straks de foto’s wilt kopen, dan kost je dat 20 en de
filmopnamen kosten 50. Dat kun je afrekenen zodra je ze
koopt.” Ik krabbelde overeind terwijl Amber het geld ophaalde.
Amber kwam naar me toe, drukte haar mond op mijn mond, onder
een luid gejoel van wat vrouwen die waarschijnlijk al teveel
gedronken hadden. Ze voelde met haar hand in mijn kruis
en voelde ook het ontbreken van een erectie. Ze fluisterde:
“Goed zo, je mag ze pas later een erectie tonen. Ik was bang
dat je door de spanning al gelijk een stijve zou krijgen.
Vertel ze maar wat je bent en wat je hier komt doen.” Ze was
nu lief voor me totdat ze er aan toe voegde: “Je laat me toch
niet voor al deze mensen voor gek staan, hè?”


De spanning steeg, eindelijk kon ik gaan doen wat ik mijn
hele leven al had willen doen en nu eindelijk uit vrije wil.
Het harde bonken van mijn hart in mijn borstkas moest bijna
zichtbaar zijn voor mijn publiek. Ik trok met mijn rug naar
de dames toe mijn badjas uit en hield mijn handen voor het
doorzichtige broekje met mijn slappe piemeltje terwijl
ik me omdraaide. Met luide en kalme stem zei ik: “Ik ben een
sletje en ik ben er voor jullie en …” Ik was niet meer verstaanbaar,
ze gooiden drankjes over mijn lichaam en schreeuwden:
“Sletje, broek uit, sletje, broek uit, …” Ik haalde mijn
handen voor mijn broekje vandaan en spreidde mijn armen
terwijl ik genoot van de aandacht. Ik schreeuwde euforisch
en kwam ternauwernood boven ze uit: “Ik ben een sletje,
jullie sletje!” en wist dat Amber trots op me zou zijn.